Via een aftakking van de Oegstgeesterweg wordt de wijk Poelgeest (Oegstgeest) rechtstreeks bereikbaar. De Poelgeestbrug bijgenaamd de ‘Brug der Zuchten’ loopt over de Haarlemmertrekvaart, kruist de Haarlemmerweg en mondt uit in de Hugo de Vrieslaan. Het wordt de doorrij route naar de Lange Voort voor de wijkbewoners. De brug komt op ongeveer de zelfde plek waar tijdens de bouw van de wijk een bouwbrug lag. Het is een oud plan dat in 2008 weer werd afgestoft. Veel Oegstgeesters reageren met ongeloof dat de brug er nu toch echt komt. Voor – en tegenstanders, belanghebbenden, houden elkaar in evenwicht. De bewoners van de woonboten die voor zover ze niet helemaal moeten verdwijnen, in ieder geval hun rust kwijt zijn, zijn natuurlijk faliekant tegen. Zij vinden de nieuwe verbinding zonde van het geld, verlies van een historische landgoedbiotoop. De schuld voor het doorgaan van het plan schrijven zij toe aan die dwingelanden van de 4 e macht, de leden van het alles overlevende Oegstgeester ambtenarencorps. Maar voor deze tegenstander is het echt einde verhaal, hun mogelijkheden van bezwaar en beroep zijn uitgeput.
Voorstanders van de brug steunen de gemeente Oegstgeest in hun zienswijze dat hier nog de enige plek resteert voor een tweede ontsluitingsweg van de wijk Poelgeest. Eindelijk een bus die wijk en de brug is de ontbrekende schakel in hoofdfietsnetwerk. B.& W. Oegstgeest: ‘De route via de Brug Poelgeest is de kortste route van Poelgeest via het Trekvaartplein naar de Oegstgeesterweg en zal ook voor gemotoriseerd verkeer de bereikbaarheid van beide gebieden verbeteren’. Veiligheid, een (extra) calamiteiten route, naast de huidige route via de Lange Voort(brug) is een legitiem argument van de gemeentebestuurders. Maar die zelfde bestuurders van gemeente Oegstgeest hebben kilo’s boter op hun hoofd. Zij haalden zich decennia geleden namelijk zelf de problemen op hun hals. Er was ooit een verbindingstunnel naar de Merenwijk onder het spoor gepland. Niet dat zielige donkere fietstunneltje dat afbuigt van de Broekweg en voor verwarring zorgt of er gebrom fietst mag worden. Het dorpsbestuur van Oegstgeest liet echter haar oren hangen naar de middenstand die vreesde dat de Poelgeest inwoners in de Kopermolen gingen winkelen, de Poelgeest kinderen in de Merenwijk op school zouden gaan. Dáárom ging deze een tweede ontsluitingsweg vijfentwintig jaar gelden niet door.
