“De brug zat 10 jaar vastgeroest”, zegt de aannemer die wethouder Martine Leewis uitnodigt samen met buurbewoonster Anneke, de Kleine Havenbrug en de Scheluwbrug weer in bedrijf te stellen. Even billen knijpen, dus. Maar, het werkt, bedrijf Griekspoor heeft de bruggen die via De Haven en de Oud Rijn toegang geven tot de Binnenstad in oude luister hersteld. ”Eigenlijk waren de bruggen pas in 2020 aan groot onderhoud toe”, vertelt Wouter Wuite van de gemeente, “maar met Sail Leiden in aantocht hebben wij het onderhoud naar voren gehaald”.
Het is historisch gebied, met drie bruggen rond de kruising Herengracht en Ouder Rijn. De grote Havenbrug en de beide gerestaureerde bruggen; de Kleine Haven Brug en de Scheluwbrug. Het zijn de enige (vlak) draaiende bruggen in Leiden, uniek vanwege de ongelijk vormige brugdelen die draaien op een draaipijler die niet in het midden ligt. Hierdoor ontstaat een bredere doorvaart.
Cas Nagtzaam van Erfgoed Leiden vertelt dat al sinds de 16 eeuw hier bruggen lagen. Eerst houten ophaalbruggen, rond 1850 zelf een houten draaibrug. Rond 1870 zijn de twee houten bruggen vervangen door ijzeren draaibruggen. De liggers van de bruggen zijn door de Leidse Koninklijke Nederlandse Grofsmederij gemaakt. In 1988 werd de Scheluwbrug al eens vernieuwd. De hekken van de brug zijn nog origineel. Ook het deel dat de brug laat draaien, is vernieuwd maar met gebruik van oude materialen. Als de Scheluwbrug geopend wordt, verheft het zich een decimeter en draait vervolgens op een tandrad.
‘Scheluwbrug’? vreemde naam. “Scheluw is een ander woord voor scheef, kijk maar even over je stuur naar de weg je weer eens over de brug fietst, dan weet je alles”.
