Alle politieke partijen in de gemeenteraad willen dat Leiden voldoende ruimte biedt aan studentenwoningen mits rekening gehouden wordt met de belangen van andere Leidenaren. Alleen D66, de grootste partij in de raad, wil geen regulerende belangen rem op de opsplitsing van woningen. Zij ziet als enige oplossing (meer) studentenwoningen bouwen. Met haar standpunt vergroten de democraten de spanning tussen de woonwensen van ‘gewone’ Leidenaren en studenten. Uit electoraal gewin óf vertrouwt D66 de woning onttrekkingsvergunning voorstellen van het stadsbestuur niet?
Transvaal, Haagwegkwartier, Pieters- en Academiewijk en Levendaal-West zijn populaire woonbuurten voor studenten, werkende jongeren en starters. Huiseigenaren, soms vermomde huisjesmelkers, spelen daar handig op in door woningen op te delen voor twee of meer personen. Maar ook in de Leidse buitenwijken, zoals de Merenwijk, slaat verkamering toe. Eengezinswoningen worden opgesplitst voor 4 of 6 studenten. Omwonenden zien deze ‘verkamering’ met lede ogen aan, zij eisten maatregelen van het gemeentebestuur. Geluidoverlast; overlast door ander leef-ritme van kamerbewoners; vrees voor brandoverslag; parkeeroverlast van auto’s , fietsten, verpaupering en waardevermindering van de omliggende woningen, drijft sommigen tot ware wanhoop.
Het vorige college, PvdA, SP, VVD en D66 was van ‘pappen en nat houden’. Het nieuwe college, PvdA, GroenLinks en D66 beloofde in haar beleidsakkoord: ’Ook voor studenten maken we het gemakkelijker om een kamer te vinden. In Leiden is er de komende jaren behoefte aan zo’n 2.700 extra studentenkamers’. Maar de kamer honger van studenten blijkt niet te stillen. En de ‘gewone’ Leidenaren moeten nog maar zien welke van de 8.500 woningen die tot 2030 gebouwd gaan worden sociale woningbouw wordt. De belofte was 30%, maar de teller staat nu nog op 14%.
Niettemin stelde B&W een ‘mortuarium’ in. Tot 1 juli 2019 geeft zij geen toestemming te verkameren. Maar sceptici wijzen erop dat nog steeds (illegaal) zonder vergunning won8ingen intern verbouwd worden. Een en ander werd eind vorig jaar weer actueel toen het pand Haagweg 47 met toestemming van het college een studentenhuis voor Minervianen werd. De Haagweg wordt een studentencampus, klagen de omwonenden die zich geheel niet gehoord voelen en nu de brievenbus van het stadhuis volstoppen met bezwaarschriften. “Wij kunnen er echt niets aan doen, zeggen de politieke woordvoerders, het zijn de regels, weet je, de Haagweg 47 is geen woning maar een kantoor”.
Dit voorjaar beslist de gemeenteraad onder welke voorwaarden een ‘onttrekkingsvergunning’ wordt afgegeven. In de raadscommissie werd daarop reeds een voorschotje genomen. Minimale vloeroppervlakte, minimale staat van onderhoud, goede geluidsisolatie, brandveilig, fietsenstalling en niet te veel verkamerde woningen in één straat of buurt. Met name over deze quotering bleken veel verschillende meningen. En over de handhaafbaarheid van een gereguleerde onttrekkingsvergunning zijn bewoners en raadsleden buiten de raadszaal, allerminst optimistisch. Verkamering behalve wegens familiale reden volledig verbieden óf helemaal vrijgeven wordt de keuze. D66 heeft haar keus gemaakt.
