Woensdag bezocht het college van B. & W. de Slaaghwijk. Dé Leidse vindplaats voor alle (groot)stedelijke problemen, afval overlast, vandalisme en voedingsbodem voor criminaliteit. De bestuurlijke reactie vrijwillige vuil prik ploegen, sporttuin om kids van de straat te houden en een blik jongerenwerkers opentrekken. Vanaf de vierde etage van de Valkenhorst kijkt het stadsbestuur uit over een brandschoon (parkeer)plein. De vrijwillige opruimploeg heeft net haar hielen gelicht. “De burgemeester komt, dus moet alles er netjes uitziet”, zegt Tahar (60), bewoner met prikstok en plastic zak.
De Slaaghwijk werd gebouwd in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Hoogbouw voor het grootste deel sociale huurwoningen omringd door groen. Er wonen ongeveer 4.500 mensen. Drie kwart van niet-westerse afkomst, met Marokkanen ‘roots’ het sterkst vertegenwoordigd, 30%. Het gemiddeld inkomen van de Slaagwijkbewoners is €16.400 (landelijk € 36.000).
Kreupele winkelwagentjes
Vanaf hun hoogstaande positie kijkt het college naar één van de sociaal zwakste wijken van Leiden. Het plein is spik en span, het laatste groene hesjes spoedt zich uit hun gezichtsveld. De stadsbestuurders hebben nog maar één aanmerking: “Wat doen die winkelwagentjes daar tussen de geparkeerde auto’s? Foute boel. Alleen potige Horstenbewoners kunnen de karretjes een paar honderd meter voortduwen, want één van de voorwieltjes werd geblokkeerd toen het buiten het Kopermolen terrein kwam. “Het is de verantwoordelijkheid van de supermarkten die op te halen, zeggen de bestuurders, daar moeten de ondernemers op gewezen worden, hun staat een sanctie te wachten, zegt een kordate bestuurder. Worden de onrechtmatige gebruikers niet aangesproken? “Ja, dat is lastiger”.
Onder de flat staat Tahar (60) met hesje. Heeft u ook geveegd? “Ja, want de burgemeester is op bezoek”, zegt hij. “Tahar, waarom is het in de Horsten rommeliger dan in de Werven aan de overkant van IJsselmeerlaan? “Ja, dat is ze niet geleerd, dat zijn ze zo gewend van vroeger”. Zijn kleindochter speelt met de opraapstok en raapt sigarettenpeukjes van de grond die in de plastic zak verdwijnen. “Zij leert het wel”, zegt Emir. “Ze is derde generatie Marokkaanse Nederlander”. Bedoelt hij niets op de grond gooien of opruimen?
Sporttuin De Brede School, basisschool in de Slaaghwijk, gaat uit om 14.00 uur. Ter voorkoming dat tot etenstijd doelloos wordt rondhangen, kattenkwaad wordt uitgehaald, startte men de ‘Sporttuin’ vertelt Said. “De Slaaghwijk kinderen naar sportclubs geleiden, lukt niet. Dus brengen wij de sportclub náár de wijk”. Vanwege de clubcontributie? “Deels”, antwoordt Said, “daar is wel een mouw aan te passen” (Stichting Leergeld Leiden) “ Waarom geen Lugdunum of Leiden Atletiek zoals kinderen aan de overkant van de Ketelmeerlaan, in de Banken? “Lage ouder betrokkenheid”, verklaart Said. “Bij uitwedstrijden leveren wij geen haal – en breng ouders. Said: “Wij proberen oudere broers van deze kinderen te strikken als trainer of begeleider. Kinderen op basisschoolleeftijd kijken op tegen oudere jongens, als die ook sporten. Dat betekentdat ’t dat het stoer is, een ander rolmodel an jong volwassenen die op het verkeerde pad geraakten
