Kwetsbare groepen huisvesten bezorgt gemeente hoofdbrekens

De moeilijkste opgave voor het gemeentebestuur is huisvesting van kwetsbare groepen staat in de Woonvisie 2020 tot 2030. Woonruimte voor dak­ en thuislozen, mensen met psychiatrische­ en verslavingsproblematiek, lichamelijke en/of verstandelijke handicaps die uitstromen vanwege extramuralisering. De ethische of wettelijk grondslag van deze voorrang is solide, het maatschappelijk draagvlak soms broos. Kwetsbare mensen zijn vrijwel altijd aangewezen op sociale huurwoningen en daarvoor bestaan wachtlijsten oplopend tot 7 jaar. In Leiden wordt 25% van de woningen die beschikbaar komen, gebruikt voor kwetsbare inwoners.

Achterdocht, angst, ergernis over (vermeend) voordringen zorgden voor buurtprotesten zoals bij voorbeeld bij de vestiging van Bed Bad Brood (Maansteenstraat) en de 16 woonunits aan de Sumatrastaat. De doorstroming uit sociale huurwoningen stagneert, daar kan de gemeente echt niet tegen aanbouwen. Maar wie geeft de ‘scheefwoners’ ongelijk! Ongeveer 15% van de Leidse sociale huurwoningen wordt bewoond door huurders die qua salaris hiervoor niet voor (meer) in aanmerking komen. Zij kunnen zich (nu) wel een hogere huur permitteren, boven  €1.000 is geen bezwaar. Maar vind men zo’n huis?

Woonunits een oplossing

De aanschaf, nu ongeveer twee jaar geleden, van 170 verplaatsbare woonunits, hard houten Finch woningen, deed wel kritiek verstommen. Alle woningzoekenden kunnen hierop reflecteren Deze containerwoningen, vaak laatdunkend zo genoemd worden, kosten de gemeente indertijd ca. € 100.000 per stuk. Daar komen de bouw klaar van de grond nog bij. Ze gaan 50 jaar mee, dus is het boekhoudkundig een koopje, verdedigde B.&W. indertijd haar besluit. Een standplaats vinden blijkt nu het probleem, bleek vorige week in de Valeriusstraat.  

In Leiden werden op drie locaties totaal 170 tijdelijke woonunits geplaatst. De grootste concentratie van deze flexibele woningen staat op het Nico Ter Horstpark, tegen de grens van Voorschoten. Een deel van de huidige bewoners heeft een heeft een vluchtelingen achtergrond.

Vergunninghouders, vluchtelingen met een verblijfsstatus, rekent de gemeente niet tot de groep kwetsbare inwoners. Zij kunnen (moeten) formeel een woning aangeboden krijgen 3 maanden na het verkrijgen van hun status. Het soort woning die een statushouders krijgen toegewezen, varieert sterk naar persoonlijke omstandigheden. Een Somalische vrijgezel of een Syrische herenigingsgezin maakt nogal verschil.   In de periode tot 2030 worden in Leiden 8.100 woningen gebouwd, waarvan 2.400 sociale huurwoningen. Geen 30% zoals dit college beloofd heeft. Een vijfde deel van deze woningen wordt gebouwd door de Leidse woningcorporaties Portaal, de  Sleutels en Ons Doel. Vier vijfde bouwen de projectontwikkelaars. Deze huurwoningen worden gebouwd met huren onder  de zogenaamde liberalisering grens bouwen van € 720  kale huur. Volgens de Leidse Woonvisie worden er toekomstige sociale huurwoningen gebouwd aan de Willem de Zwijgerlaan, in het torenhoge LEAD-project op het KPN en Monuta terrein en aan de Turkooislaan en op het Wernink terrein. Daarnaast maakte Leiden een afspraak met Zoeterwoude om op hun gemeentegrond een contingent van 160 woningen te bouwen. Spoedzoekers, zoals slachtoffers van huislijk geweld, een moeder met kinderen moeten onmiddellijk geholpen worden, de zorgplicht voor kwetsbare groepen levert de gemeente de nodige hoofdbrekens. Tot 15 augustus 2019 ligt de woonvisie ter inzage en kunnen burgers inspraakreacties geven. Online www.leiden.nl/bestuur

Een gedachte over “Kwetsbare groepen huisvesten bezorgt gemeente hoofdbrekens

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *