GlibberTreel jaarlijks loopavontuur

De derde GlibberTreel alweer afgelopen zondag. Stopwatch thuis laten, lopers starten om de beurt. Als je snel bent, heb veel gemist. Het loopevenement is een avonturentocht door Leiden over straten, stegen en pleinen en door gebouwen over ca. 6,5 km. Dit keer 588 deelnemers, vorig jaar 750.”Er was  concurrentie van andere evenementen zoals de Dam tot dam loop”, aldus de organisatoren.

De Glibbertrail start op de Burcht. Burgemeester Pieter van der Werf geeft het startschot. Geen geglibber bergafwaarts, de zon schijnt. Via staatjes en steegjes naar het Boerhave museum, welkomstmuziek in de hal. “Het is veranderd, veel leuker voor kinderen”, zegt een loper. Op naar Scheltema in de Marktsteeg de barbier staat klaar om je te scheren. Geen tijd? Hij geeft een lik scheerschuim op je wang, hollen maar. Even rondkijken in het bruine Café RE-SPONS. Het traject gaat verder door De Nieuwe Energie. Iemand fluistert zij Repelsteeltje heet. Dat blijkt een handig weetje want je komt het gebouw niet uit als je die naam niet weet. Bij het (toekomstige ) Energiepark de trap op, hier wordt het Leids speciaal biertje Pronck gebrouwen. De GlibberTreel laat dit jaar veel van het Singelpark zien, we lopen langs ‘t water door het Huigpark, Blekerspark en de begraafplaats en de Zijlpoort. Slalomen door het Havenbuurtje (waar ben ik?) Begraafplaats Groenesteeg, uit respect wordt hier niet gehold, wel geheel in stijl, een plak cake geserveerd. Bij het graf van de moeder van Vincent van Gogh, zegt iemand: “Hier legt de moeder van Van Gogh, zij heeft haar beide oren nog”.

U bent op de helft zegt, de verkeersregelaar, dát valt tegen, het zweet  gutst ons van ‘t voorhoofd. Maar bij een begraafplaats moet je je zeker niet laten kisten. De studentenvereniging  SSR op Hogewoerd 108 heet alle lopers welkom, de Jupiler bier laten we even staan staat, water a.u.b. Er mag gedanst worden, maar nu even niet. Even verderop Snookercentrum ligt een lekkernij klaar het lijkt op krijt maar het smaakt naar drop. Het stadhuis is de laatste halte, we klimmen de trap op, belanden in de burgerzaal. Een trouwambtenaar staat klaar lopers in de echt te verbinden. We zijn al getrouwd. De Burcht en het terras voor het Koetshuis komt in zicht. Het bier vloeit nu rijkelijk terras. “Ik meer van Leiden gezien in dit uur, dan anders in een jaar”, horen wij achter mij zeggen. Veel dank voor de perfecte organisatie van de Leidse Road Runners Club.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *