In de Burgerzaal van het stadhuis werd dinsdag gevierd dat Leiden 10 jaar geleden het ‘Manifest voor compassie’ ondertekende. Een zaal vol Leidenaren, vertegenwoordigers van levensbeschouwelijke – en maatschappelijke organisaties, die (nogmaals) hun handtekening zetten om daarmee publiekelijk hun solidariteit en medemenselijkheid te uiten . “Ik mis wel de verbinding met de huidige actualiteit, waar minima gekort worden en veilige plekken voor vluchtelingen worden opgeheven”, fluistert Annette van den Boom tijdens de presentatie.
Van den Boom is lid van de Ekklesia Leiden , een oecumenische geloofsgemeenschap in Leiden. “Op hun zondagse vieringen bidden wij voor de armen en zingen over gerechtigheid en vrede”. “Daarnaast waren er dit jaar speciale vieringen en lezingen over compassie”, vertelt Van den Boom. “Behandel een ieder zoals je zelf behandeld wilt worden, de Chinese filosoof Confucius zei ‘t al 500 jaar voor Christus”. “En compassie is niet alleen denken, maar ook doen, je kunt het oefenen in de alledaagse praktijk ”, aldus Van den Boom. “Mijn bezieling ontstond bij het lezen van het boek ‘Compassie’ van Karen Armstrong”. “Ik ben nog maar een leerling in de wereld van compassie, hoor”.
“In 2009 was Leiden de eerste stad in de wereld (of was het Seattle) die dit manifest voor compassie tekende”, vertelt dagvoorzitter emeritaat dominee Ad Alblas . “Leiden heeft compassie in de genen, een stad waar vluchtelingen worden opgevangen, daklozen in slaaplekken terecht kunnen en mensen respect en belangstelling hebben voor elkaar”, zijn boodschap. Rabbijn Soetendorp, één van de manifest opstellers van het tien jaar geleden, kijkt in zijn bezielende toespraak terug. Vertegenwoordigers uit Rotterdam en Zoetermeer complimenteren Leiden voor hun vooruitziende blik en leidende rol in het tonen van menselijk mededogen.
Leidse minima
In de aan de Burgerzaal grenzende raadszaal van het stadhuis vergadert (bijna) op ‘t zelfde moment de gemeenteraad. Op de agenda de begroting 2020: Opheffing van de Bed Bad Brood-voorziening voor (uitgeprocedeerde) asielzoekers en de korting van € 400 per jaar op de uitkeringen van de ca. 5.000 Leidse minima en bijstandsgerechtigden. Bezuinigingen volgens B.&W. nodig om een financieel gezonde sociale stad te blijven.
“Dat spanningsveld tussen denken en doen voor minderbedeelden, zit me dwars”, zegt Van den Boom na de bijeenkomst . “Ik mis het perspectief van de armen in het beleid van de gemeente, het gaat over geld en regels”. Ja, natuurlijk tekenen wij, Leidse Ekklesia, het charter”. En zij vervolgt: “Ik ben taalmaatje van een vluchteling, ontmoet mensen met een bijstandsuitkering. Daar hoorde ik over de verlaging van hun gemeentelijke subsidie”. De gemeente legt volgend jaar € 15,- minder per maand bij hun ziektekostenverzekering en zij krijgen ook geen € 210,- (automatische) jaarlijkse uitkering meer voor extra uitgaven.
De Burgerzaal loopt langzaam leeg. De bezoekers schuifelen voetje voor voetje naar de uitgang, daar krijgt iedere bezoeker een kaart ten afscheid. Even lezen terwijl je (voorzichtig) de trap afloopt naar de Breestraat: “Hallo lief mens, geluk zit in jezelf. Je hoeft er niet naar te zoeken. Het is er al”. De bezoekers, allen Leidenaren die deugen, verspreiden zich over de stad.
