Het sportpark van Leiden Atletiek is al 5 weken gesloten, geen trainingen, geen wedstrijden. “Wel vergaderen, veel vergaderingen op afstand”, zegt bestuursvoorzitter Eveline van Enk. “En als je denkt dat er binnen de vereniging niets gebeurt, dan heb je ‘t mis”. “Nu blijkt hoe hecht onze vereniging is, hoe intensief de onderlinge contacten zijn, belangstelling bestaat voor elkaars welbevinden. “De onderliggende boodschap is steeds de zelfde”, aldus Van Enk: “We missen elkaar”.
‘’Op mijn werk heerst gelukkig geen corona, mailt de woensdagochtend looptrainer’, in het dagelijks leven instelling kok, aan zijn groep. ‘De twee personeelsleden die ziek thuis waren, positief geïndiceerd voor corona, zijn weer terug op het werk’, bericht een zaterdags hardlopende bedrijfsdirecteur. De manier waarop de gezondheidscrisis beleefd wordt, hangt sterk af of de covid-19 virus dicht bij kwam. ‘Vijf mensen die ik ken zijn ziek, één ligt op de intensive care’. Voorzichtig zijn, waarschuwt een senior loper. Overheersend is opluchting: “Ik ben gezond en ook mijn gezin”. Bijna iedereen gaat door met zijn 1 of 2 wekelijkse loopjes, maar nu eenzaam alleen. Sportschool dicht, dan maar voor de T.V zwaaien en draaien, als niemand mij maar bespiedt bij dat huppen. Conditiebehoud als verdedigingslinie tegen de corona infectie, beheerst onuitgesproken de onderlinge berichten. En dan nog het beste wapen tégen bezorgdheid, de humor: ‘Gelukkig slapen mijn vrouw en ik in een lits-jumeaux en heb ik haar meteen maar op afstand geschoven. Was ook dolle pret toen de kleinkinderen op bezoek waren het weekend, konden ze bedje springen’.
Familie
“In de apps, mails en berichtjes trekt ‘t leven in corona tijd voorbij”, bespiegelt Van Enk. Ze gebruikt het woord familie, maar schrikt van haar emotie geladen uitspraak. Bij Leiden Atletiek zijn de wortels van de vriendschappelijke onderlinge verhoudingen vaak decennia oud. Van Enk weet van een senior loper die 35 jaar geleden op zaterdagochtend op het park rondhing om zijn zoontje aan te moedigen, vervolgens met vier andere vaders dat zelfde uur te gaan hardlopen in de Leids Hout. Dat voorbeeld van sportende vaders, het werden steeds meer moeders, die tijdens het pupillen trainingsuur gingen rennen, kreeg massale navolging. Ook al zwermde de opgroeiende jeugd uit door studie of werk, pa of ma bleef lopen. Leiden Atletiek telt ongeveer 1.000 leden, waarvan ca. 500 onder de 18 jaar en de vereniging steunt op bijna 100 opgeleide trainers.
De regering liet per 28 april de touwtjes van de intelligente lockdown wat vieren. Versoepeling voor pupillen en junioren van Leiden Atletiek die weer mogen trainen. Voor de jongsten, tot en met 12 jaar, geen 1,5 meter afstand tijdens de trainingen, voor de oudere jeugd wel. Blijf allemaal lekker actief schrijft het bestuur aan haar leden.
Meer bewegingsruimte
De gemeente deed een beroep op de Leidse sportverenigingen mee te werken aan deze hernieuwde bewegingsruimte voor de Leidse jeugd. “Leiden Atletiek kent haar maatschappelijke verantwoordelijkheid en werkt natuurlijk graag mee”, zegt Van Enk. Over de voorzorgsmaatregelen heeft het bestuur goed nagedacht. De kleedkamers blijven gesloten, geen ouder op het veld en toezicht op de naleving van de hygiënische maatregel zijn enkele van de maatregelen.
Voor sportverenigingen breken door de corona tijd moeilijke financiële tijden aan. De huur van de sportaccommodatie in de tijd dat die niet gebruikt mocht worden, gaat met enige coulance gewoon door. De gemeente kan misschien wat terug doen voor sportverenigingen die de Leidse jeugd willen opvangen.
