De Bed-Bad-Brood voorziening voor uitgeprocedeerde asielzoekers aan het Maansteenpad sluit. Hun jarenlange pleitbezorgers SP en CU deden tevergeefs een ultieme poging sluiting te voorkomen in de gemeenteraad van 28 mei. B.&W. hield voet bij stuk. De Leidse ‘ongedocumenteerden’ moeten naar, de door het rijk gefinancierde Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen (LVV’s) in Rotterdam. Een 10-tal van hen wil niet mee. Zij voelen zich thuis in Leiden, waar ze al jaren lang verblijven. Sindsdien zijn ze voor de autoriteiten spoorloos.
Ries van Walraven (SP) hekelt de inhumane handelswijze van B.&W. Vanuit het perspectief van de ongedocumenteerden, zegt zij: ‘Als je niet meewerkt, krijg je geen onderdak’. “Pure chantage”, vindt Van Walraven. Volgens haar is onderdak, kleding en voeding een fundamentele mensenrechten. Zij heeft er weinig vertrouwen in dat de Rotterdamse voorziening succesvoller zal zijn om deze mensen naar hun thuisland te begeleiden. Van Walraven: “Zij belanden over een half jaartje gewoon weer op straat”.
Alyssa Voorwald (VVD) is een heel andere mening toegedaan. Zij vindt de sluiting van de Leidse BBB verstandig van B.&W. Er is volgens haar nu immers adequate opvang in Rotterdam, ten miste als zij meewerken aan hun terugkeer. Voorwald: “Ik verwacht van B.&W. dat de ongedocumenteerden die nu in hun eigen netwerk in Leiden verblijven, goed in de gaten worden gehouden en dat ook zij Nederland binnen afzienbare tijd zullen verlaten.”
Politieke steunverschuivingen
Sinds 2015 gaven twee opeenvolgende colleges met steun van een raadsmeerderheid miljoenen uit aan de bouw en onderhoud van de accommodatie aan het Maansteenpad en spendeerden jaarlijks tonnen voor de exploitatie. Deze uitgaven, grotendeels voor rekening van de gemeente, werd gerechtvaardigd door: ‘Leiden is de stad van vluchtelingen en niemand hoeft in onze stad in de buitenlucht te slapen’. Maar D66, GroenLinks en PvdA, de aanvankelijke steunverleners, maakten een moeizame draai. Dat de kosten van deze humane houding voor een steeds groter deel uit de Leidse begroting moest komen, kan daarin wel eens een rol gespeeld hebben. VVD en CDA waren vanaf het begin consequent sceptisch en BBB voorziening afwijzend.
Nergens welkom
Het werk succes van de Stichting Uitgeprocedeerde Vluchtelingen (STUV) in het begeleiden van de uitgeprocedeerde asielzoekers naar hun thuisland was pover. De juridische steun die zij de ongedocumenteerden verleenden om terug te keren naar hun thuisland, leek soms meer rechtskundige bijstand om nieuwe procedures te starten voor een verblijfsvergunning in Nederland. Doorstroming naar geboorteland was er weinig, vertrek uit de voorziening van bewoners viel vaak samen met de geplande uitzettingsdatum. De bewoners van BBB waren veelal inwoners van zogenaamde veilige Afrikaanse landen. Regeringen van deze landen, dat moet ook gezegd worden, staken ook ‘geen poot uit’ hun landgenoten te laten terugkeren.
Het stadsbestuur, gevoelig voor de felle kritiek dat de BBB-voorziening om uitgerekend in corona tijd te sluiten, streek nog één keer over haar hart. B.&W. huurde voor het verblijf van zieke asielzoekers tot 1 oktober een appartement. En stelde een geldbedragje beschikbaar voor een contactloket voor de zoekgeraakte ontheemden.
