Op een ‘Boek Drive Inn’ Parkeerplaats Haagweg 8, introduceerde Peter Labruijère (71) zondagmiddag zijn levensverhaal ‘Generatieloos’. Auto’s lijnden op voor zijn kraam waar hij zijn hapsnap autobiografie signeerde. “Omdat ik ouderwets ben opgegroeid en daarmee de moderne tijd ben ingegaan”, antwoordt hij op de vraag over de titelkeuze. Zijn generatiegenoten, met name geboren Leidenaren, zullen smullen van de 160 korte verhalen. Zij beleefden iets soortgelijks maar nooit zo heftig als onze held.
door Hans Schuurman
Haagweg 8 als boekpresentatie plaats is, en niet alleen vanwege corona, goed gekozen. In 1985 ging winkelier Labrujère met zijn branche genoten te keer tegen het gemeentebestuur over Leidens slechte bereikbaarheid en parkeerplaatsen tekort. Zijn oog viel op de braakliggend grond langs het spoor, voormalig Van Gent en Loos terrein, als alternatief parkeerterrein. Tegen alle weerstand en met massale steun van zijn relaties dreef hij zijn zin door. In dit succes toonde Labruijère zijn eigenschappen als een gepassioneerd oorspronkelijk denker, eigenzinnig persoon met een goed ontwikkeld ‘voor wat hoort wat gevoel’. En last van bescheidenheid heeft hij ook niet, dat valt te lezen in zijn levensverhaal.
Peter Labruijère, verre afstammeling van de Hugenoten, zoon van de schoenmaker, toont zich in zijn boek in de eerste plaats als familieman. Respect voor zijn vader, zeer jong geconfronteerd met verdriet in de familie. Behalve zijn gezin, zijn z’n passies de stad Leiden, de Leidse rondvaart rederij, de Harley Davidsonclub en stadsparkeerplan. Een Pietje Bel in zijn jeugd, vanaf de 60 er jaren, de Provo tijd, het gezag tartend. Het boek zal bij veel lezers herinneringen triggeren. Bij opkomst voor zijn militaire dienstplicht moest zijn lang haar geknipt worden. En hij meldt trots dat zijn luitenant er zijn hele diensttijd over gedaan heeft hem in het gareel te krijgen. De Harley verafgoding? In de film Easy Rider (1969) stond deze motorfiets symbool voor vrijheid en onaangepastheid van de protestcultuur. Labruijère was korte tijd gemeenteraadslid van een lokale partij. Overgehaald tot lijstduwer kreeg hij zoveel voorkeurstemmen dat hij wel moest zitting nemen in de gemeenteraad. Dat was geen succes, hij vond de vergaderingen slap en tijdrovend geklets. De Leidse Rederij die met vrijwilliger-schippers toeristen rondvaart, werd groot succes. Maar con-collega’s waren minder enthousiast over de lage loonkosten. Constant lachen gieren brullen bij het lezen? Soms, herkenning van deze extroverte Leidenaar met een groot ego die alles net even intensiever beleefde dan zijn tijdgenoten? Van de oorspronkelijk 200 verhalen werden er 40 geschrapt, waarschijnlijk om zijn ‘niet-vrieden’ niet voor het hoofd te stoten.
Hoe heb je dit boek zo kunnen schrijven Peter? Labruijère: Jaren lang voor het slapen gaan, heb ik aantekeningen gemaakt . Mijn zwager heeft mij vertrouwd gemaakt met de computer en het commando: ‘Opslaan als’. Hé, juh, niet gek hé, voor een jongen met vijf jaar lagere school en drie danslessen. ‘Generatieloos’ 378 blz. € 19,95
