Drie jaar geleden staken een paar buurvrouwen de hoofden bij elkaar en besloten met elkaar kerstkaarten te schrijven voor bewoners van de Lammenschansweg. Dit idee sloeg aan en dit jaar schreven Francien, Marry en Hanneke kaarten voor hun buren in de Fruitbuurt. Dit buurtje is een hechte Leidse volksbuurt waar de mensen elkaar persoonlijk kennen maar de dagelijkse contacten beperken zich nu in corona tijd tot zwaaien van achter het raam. De mensen in deze buurt, veel ouderen en alleenstaanden, hebben grote behoefte aan persoonlijk contact. Vereenzaming slaat toe met zwaarmoedigheid en soms depressies tot gevolg. Ouderen die wat mankeren komen in de lockdown al helemaal de deur niet uit en daarom brengen Francien, Marry en Hanneke deze week hun handgeschreven kerstkaartjes in de brievenbussen. De meeste adressanten kennen ze persoonlijk en dan schrijven ze er een persoonlijke boodschap bij om belangstelling te tonen en hen wat op te beuren. Vrolijk van de Tv wordt je ook al niet, maar steeds te horen dat je tot de risicogroep behoort, is ook niet zo opbeurend. De kaartjesschrijvers zijn wel een monter gezelschap. Mag ik mijn tekst van deze Kerstkaart even voorlezen, vraag een van hen het woord: “De titel is lichtpuntjes: Lieve buur, sommige lichtpuntjes zijn groot; andere lichtpuntjes zijn klein, soms hoef je niet ver te zoeken; je kunt het zelf zijn”. Prettige Kerstdagen van je Fruitbuurtburen.
