De bewonersvergunning voor 37 studenten van Haagweg 47 vindt de Haagse rechter onrechtmatig. Maatregelen die omwonenden van overlast moesten vrijwaren zijn alleen vastgelegd in huishoudelijk reglement van het studentenhuis en bindt niet de gemeente, bewoners én omwonenden gezamenlijk. Hierdoor bestaat er geen rechtsgrond voor handhaving. Zonder dát en sancties staan buurtbewoners met lege handen. Binnen 8 weken dient de gemeente een nieuw besluit te nemen. Zij draait op voor alle gerechtskosten.
door Hans Schuurman
De rechter legt de vinger ‘op de wonde plek’ dat voor handhaving van geluidsoverlast, zwerffietsen en rommel op straat, door ontbrekende handtekeningen onder het convenant geen rechtsgrond noch handhavingsplicht bestaat. De gemeente was gewaarschuwd voor een gerechtelijke ‘tik op de vingers’ want de gemeentelijke bezwaarschiftencommissie wreef hen al eerder dit gemis onder de neus.
Haagweg 47 vroeger een ‘Blijf van mijn Lijf huis, laatstelijk kantoor pand, is een knots van een pand, met een giga tuin aan het water met aanlegsteiger voor sloepjes. Een walhalla voor studenten party’s, er is altijd wel iemand jarig, geslaagd, verloofd of neemt afscheid. Omdat het pand ’t laatst een kantoor was, deden de buurtbewoners indertijd te vergeefs een beroep op onrechtmatige verkamering, die in deze buurt al disproportioneel is, vinden de omwonenden. De Haagweg bewoners voorzagen overlast ver voor de ingebruikneming, dus werden er leefregels op papier gezet, een streng jongens internaat waardig. Maar papier is geduldig en aan regelijver ontbrak het de gemeente nimmer, maar aan handhaving dus wel.
In het huishoudelijk reglement verbieden studenten/bewoners zichzelf alleen van de achterzijde van het gebouw gebruik te maken mits zij geen geluidsoverlast veroorzaken. Geen kratten bier in de tuin te slepen, noch versterkte muziek te spelen en fietsen niet vóór het pand, maar op eigen terrein te stallen etc. etc.. Onderdeel van de interne afspraken was studenten/bewoners, tevens bestuursleden van de Stichting Studenten Haagweg, 24 uur per dag beschikbaar waren voor vragen en opmerkingen voor buurtbewoners. Op de naleving van de regels, die de gemeente opstelde, ontbreekt echter een sanctie, een stok achter de deur bij (herhaaldelijke) overtreding.
Sancties
Bij de uitspraak in de slepende kwestie staan de omwonenden niet te juichen. “ Als de gemeente toch vasthoudt aan de vergunning, dan moeten zij zich verplichten dat overtredingen tot sancties leiden”, zegt een hun vertegenwoordiger. “Natuurlijk”, vervolgt zij, “zagen wij het liefst een andere bestemming voor Haagweg 47, een andere geschikte woonplek voor de studenten maar wij eisen uitvoerbare sancties opdat wij niet voortdurend bezig moeten zijn met klagen en indammen van overlast”. Mocht de gemeente desondanks voet bij stuk houden, oog hebben voor studenten en onze belangen veronachtzamen, dan volgen tijden van onmin en geld verslindende juridische procedures waarvoor de Leidenarenweer de rekening gepresenteerd krijgen.
