Bij gasverbranding komt CO2 vrij, een broeikasgas dat zonnewarmte gevangen houdt in de dampkring met opwarming van de aarde tot gevolg. Vóór 2030 heeft Nederland zich de opdracht gegeven anderhalf miljoen huizen van het gas los te koppelen en in 2050 volgens internationale afspraken moeten alle huizen van het gas af. Kosten per woning worden geschat op ca. € 30.000. Hoe anticipeert Leiden op deze toekomstige ontwikkeling, welke keuzen worden gemaakt en is alles haalbaar én betaalbaar?
door Hans Schuurman
In de Achterhoek langs de Oud IJssel worden plannen gesmeed een rijtje met 200 meter hoge windmolens te bouwen. De gemeente Nieuwegein wil 2 km. diep boren om 80 graden warm water op te kunnen pompen. En in Hoogeveen komt misschien een wijk die met waterstof verwarmd wordt. Ook Leiden treft maatregelen om verdere opwarming van de aarde zo veel mogelijk tegen te gaan door de uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen te reduceren en niet langer afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen, zoals aardolie en aardgas.
Daartoe dient ook Leiden keuzen te maken, rekening houdend met haar mogelijkheden en omstandigheden, aldus de gemeente. Delen van onze stad zijn gebouwd in heel verschillende tijden. Leiden heeft een Middeleeuwse binnenstad en de meest recent gebouwde wijk, Nieuw Leyden, werd dateert uit het tweede decennium van deze eeuw. Vanwege de verschillende bouwtijden koos Leiden, met de regio, voor een open warmte net. Een netwerk waar behalve de restwarmte uit de Rotterdamse haven, ook andere vormen van warmtewinning naar de huizen gebracht kan worden, zoals bij voorbeeld aardwarmte.
Fossiele brandstof
De kritiek dat Leiden afnemer is van Rijnmond warmte afkomstig van de verbranding van fossiele brandstof, weerlegt de gemeente desgevraagd als volgt: ‘De Rotterdamse restwarmte is CO2-vrij, door dit te gebruiken wordt die energie in ieder geval benut. De gemeente erkent dat de Rotterdamse haven met haar raffinaderijen en fabrieken door het klimaatbeleid ook verder zal gaan verduurzamen, waardoor die warmte bron op ten duur opdroogt. Door ook andere bronnen als de Rijnmond restwarmte te benutten, zoals geothermie en zonne-energie, meent de gemeente haar burgers voldoende warmtebronnen te kunnen aanbieden en hun keuzevrijheid te waarborgen.
En wie gaat deze transitie, de verandering van warmte bron betalen? De gemeente beschikt over een subsidiepot, vertelt zij, voor energie-initiatieven van burgers die willen bijdragen en/of, hun buurt willen activeren. De transitie zal volgens hen betrouwbaar, betaalbaar én duurzaam zijn met aard – en zonnewarmte plus de warmteleiding. Verder verklaart de gemeente verscheidene regelingen in petto te hebben waar inwoners gebruik van kunnen maken, ze noemt daarbij de duurzaamheidslening. Voor de kosten die burgers moeten maken voor de transitie, verwijst zij naar geld dat nog uit Dan haag moet komen. Verder adviseert zij haar inwoners alert te zijn bij ‘natuurlijke’ momenten, bijvoorbeeld bij het inrichten van een nieuwe keuken om dan meteen over te stappen van gas op inductie – en elektrisch koken. Zij nodigt al haar inwoners uit mee te doen aan de stadsgesprekken, te reageren op stellingen op www.doemee.leiden.nl en aansluiting zoeken of zelf starten met een bewonersinitiatief. Voor nadere informatie: https://gemeente.leiden.nl/inwoners-en-ondernemers/subsidies-en-belastingen/subsidies/subsidie-lokale-energie-initiatieven-leiden/
