Leiden is al een echte loopstad, één derde van haar inwoners loopt dagelijks door de stad en een andere derde één tot drie keer per week. Schoon, een aangenaam straatbeeld en verkeersveiligheid, daar letten de Leidenaren op. Maar voetgangers’ grootste probleem is slecht onderhoud van de openbare ruimte. Het aantal slachtoffers, met name onder ouderen, door bijvoorbeeld vallen over ongelijke tegels, is vier keer zo groot als een verkeersongeluk.
door Hans Schuurman
Leiden is een van de eerste gemeenten in Nederland, dat mag ook wel even gezegd worden, die een nota Voetgangersbeleid opstelt. Natuurlijk geeft zij zichzelf een goed cijfer want de Leidenaren steken de loftrompet over haar werkwijze. Waardering van je product is echter geen volledig dekkend kwaliteitsoordeel, het zegt iets of aan de verwachtingen van de gebruiker voldaan is. Onderhoud van de openbare ruimte verdient de hoogste prioriteit en zou niet afhankelijk moeten zijn van incidentmeldingen over ongelukken, vindt de Voetgangersbeweging Leiden. Regelmatige schouw van looproutes helpt. Daarbij verdient extra aandacht de gecombineerde voet/fietspaden, zoals de Broekweg in de Merenwijk. De boosdoener hier is de grote snelheidsverschillen tussen voetgangers, racefietsers, snorfietsen en een groeiende groep nieuwe types voertuigen, al dan niet elektrisch aangedreven. In navolging van Amsterdam zouden (snor)scooters en vrachtfietsen niet langer op gecombineerde voet/fietspaden toegelaten moeten worden.
De gemeentelijke nota Voetgangersbeleid bepleit een obstakelvrije ruimte aan van minimaal 1,50 m. , 1.80 zou beter zijn vindt Boudewijn Leeuwenburgh van de Voetgangersbeweging, met name voor mensen met een rolstoel of rollator bij terrassen of winkel uitstallingen, vindt hij. De Voetgangersbeweging vindt het concept ‘shared space’, zoals op het Stationsplein en kruising Gangetje/Breestraat, ook maar matig. Onduidelijke verkeerssituaties zijn juist de meest kwetsbaren het kind van de rekening. Shared space is alleen geschikt voor zogenaamde speelstraten in woongebieden in combinatie met een maximum snelheid van 15 km/u.
Looproutes
Leeuwenburgh nam zelf de proef op de som en liep een paar routes in Leiden. Kooilaan: Bij de rotonde is langs de flat weinig parkeerruimte voor fietsen; hierdoor staan er veel hinderende fietsen op het voetpad. Bij Albert Heijn op de Kooilaan staan veel fietsen en hinderende reclameborden. Probleem voor mensen met wandelwagen of rollator. Bij het kruispunt van de Kooilaan en de Soestdijkkade staan veel hinderende fietsen en scooters op de geleide route via de zebra. Probleem voor mensen met een visuele beperking. Vervolgen op het voetpad langs de Kooilaan aan de zijde van het Politiebureau is niet mogelijk. De stoep houdt op. Hierdoor moeten voetgangers afslaan naar parallelweg Spoorlaan of oversteken. Ter hoogte van het Kooipark is de bushalte niet aangepast voor mensen met een mobiliteitsbeperking. Bij het oversteken naar de Herensingel richting Zijlpoort is het wegdek erg ongelijk. Leeuwenburgh liep ook over de Lage Rijndijk: De voetpaden langs de Lage Rijndijk zijn erg smal. Er staan veel obstakels zoals fietsen en straatmeubilair. Bij tegenliggende voetgangers is een van hen genoodzaakt om de weg op te gaan; dit komt op meerdere plekken voor. Op het voetpad voor de Spanjaardsbrug staat een groot reclamebord en houdt het voetpad op. Hierdoor zijn voetgangers genoodzaakt het fietspad over de brug te gebruiken als voetpad. – Beleving van deze route: – Het valt erg tegen dat je als voetganger zo vaak van de stoep wordt verdreven. Dat er vaak onveilige op- en afgangen van de trottoirs zijn. Verbazing dat voetpaden ineens in het niets verdwijnen
