Dat digitale vergaderingen met Zoom en Teams altijd zakelijk, sfeerloos en zonder emoties zijn, spreken de beelden van wethouder Marleen Damen tegen. Diep geroerd hoorde Damen de speech van burgemeester Lenferink bij haar afscheid vorige week aan. Bijna acht jaar was zij wethouder en misschien ook niet zo gewend aan complimentjes.
door Hans Schuurman
Volgende maand wordt Damen sector directeur Maatschappelijke Ontwikkeling van de gemeente ’s-Hertogenbosch. Zij blijft met haar gezin in Leiden wonen. Als PvdA wethouder schoof zij aan bij twee colleges van B.&W. in 2014-2018 met D66 en VVD en dit huidige college met D66 en GroenLinks. Beide keren als kleinste college partij aanvaardde zij blijmoedig en uit bestuur begeerte wethouderstaken waar niet zoveel publieke eer aan te behalen was. De sociale werkplaats omvormen van beschutte werkplaats naar opleiding – en trainingscentrum, op armoede beleid beknibbelen, Bed Bad Brood de deur uit doen sociaal cultureel werk herstructureer. Zij had ook de eindverantwoordelijkheid voor de stadhuisverbouwing, die keer op keer duurder bleek te zijn. Nog slechts een paar dagen geleden kreeg zij vanwege de derde financiële overschrijding een motie van afkeuring aan haar broek. Goedgeluimd onder kritiek van de oppositie voerde zij de college plannen uit in de gangbare sociaal democratische traditie dat bezuinigingen nodig zijn voor perspectief. Na twee slopende colleges periodes vond Damen het welletjes. Ze ging op zoek naar een nieuwe uitdaging die een paar maanden te vroeg voorbijkwam, waarbij meer tijd en aandacht voor haar gezin met drie jonge kinderen kan geven. Haar afscheidscadeau schonk zij aan de Stichting Alzheimer Nederland. Een kerstbal en bloemen nam zij in ontvangst van Lenferink maar vroeg andere bloemenhulde naar Leidse zorginstellingen te sturen. De GGD directeur Hollands, Midden Sjaak de Gouw waarmee de zorgwethouder intensief had samengewerkte, stak tot de loftrompet over haar professionaliteit, loyaliteit en de prettige samenwerking
