Was het gemeenteraadslid zichtbaar in de stad het afgelopen jaar? Het antwoord op die vraag gold indertijd voor de lokale journalisten als belangrijk criterium wie dat jaar de trofee ‘beste raadslid van ’t jaar’ in de wacht sleepte. Nu is het de invloed van een raadslid in een debat, die meestal tot deze roem leidt. In hun interne discussie over een ‘Sterke Raad’ voelen raadsleden zich steeds ongemakkelijker over het gebrek aan contacten met burgers, bleek in de laatste commissievergadering. Kan het anders?
door Hans Schuurman
Raadsleden vergaderen heel veel en ‘t liefst mét elkaar. Wegens tijdgebrek schiet het er vaak bij in inwoners te ontmoeten. Tijd ontbreekt om naar hen te luisteren na afloop van bijvoorbeeld een wijkbijeenkomst over energie in de Regenboog, gesprek over bomen praten in Meerburg, bij welzijnsvertegenwoordigers informeren bij de openbare Adviesraad Sociaal Domein middag of gal spugen over verlies van je parkeerplek na woningrenovatie in je wijk. Sorry, het komt er gewoon niet van. Natuurlijk zijn er ook de voorbeelden van raadsleden die huisbezoek afleggen over vochtproblemen in de Hoven, politieke partijbesturen die roulerend vergaderen in de wijken. Het leeuwendeel van de communicatie echter tussen de stadsvertegenwoordiger en de Leidenaar verloopt, en steeds meer, via inzage in raadsbrieven, sociale media en krantenberichtjes. Wethouders die goed zijn ingevoerd in de stadsmaterie geven het gemeentebestuur smoel, zij stelen de show met hun aanwezigheid die de bezoekers een eigen gevel van belangrijkheid geeft. Maar het is altijd éénrichtingsverkeer. Het hoogste direct gekozen bestuurlijke orgaan van de gemeente echter, de gemeenteraad, wordt in Leiden steeds meer gezien als de debatingclub op het stadhuis.
Debatingclub
In het verbeteren van hun werkwijze zoeken raadsleden het in doelmatigheid en georganiseerde mini afspraakjes. Zij houden stevig vast aan het commissiemodel in de vier wekelijkse cyclus. Wensen meer regie bij de agendaplanning, bepleiten burgeragendering en willen de debatmethode optimaliseren. Maar hoe de band met de stad aanhalen dan? Minder dingen doen op het stadhuis, is de voor de hand liggend oplossingsrichting. Geef werk uit handen en het liefst aan mensen die wel contact hebben met de Leidse burgers. Delegeer bevoegdheden en geef anderen, eveneens gekozen inwoners, een mandaat. Een wijkbestuur kan beter beslissen over aanleg en onderhoud van groen in de buurt. Plaatsing van straatmeubilair binnen een bepaald budget is bij de wijkbewoners in goede handen. Maak ruimte in je agenda door zaken in andere vertrouwde handen (door) te geven.
